قارچها نه جانورند و نه گیاه؛ بلکه دسته‌ای جداگانه از یوکاریوت‌ها را تشکیل می‌دهند.
این دسته از میکروارگانیسم‌ها همگی دگرخوار (هتروتروف) بوده و برای رشد و تکثیر به ترکیبات آلی جهت اخذ انرژی و کربن نیاز دارند. قارچها هوازی یا نا‌هوازی اختیاری هستند. اکثر قارچها گندروی (ساپروتروف) بوده، در خاک و آب به سر می‌برند و در این نواحی، بقایای گیاهی و جانوری را تجزیه می‌کنند. قارچها مانند باکتری‌ها در تجزیهٔ مواد و گردش عناصر در طبیعت دخالت داشته، حائز اهمیتند. علم مطالعهٔ قارچ‌های انگل برای انسان را قارچ‌شناسی پزشکی گویند (این انگلها بیماریهای زیادی را به وجود می‌آورند).
قارچها تأثیر زیادی در طبیعت دارند. گونه‌ای از قارچها با تخمیر انگور آن را تبدیل به شراب می‌کند. گونه‌ای دیگر انگورها را بر روی تاک می‌کُشد. گونه‌ای دیگر باعث سیاه شدن رنگ کاشی‌های حمام می‌شود و گونه‌های دیگر قارچ، باعث ایجاد یا درمان بیماری می‌شوند یا باعث پوسیدگی چوب یا رویش دوبارهٔ ریشهٔ گیاه می‌شوند.[۱]
قارچ در اصل کلمهٔ ترکی است و برابر فارسی آن «سماروغ» است. مردم عادی به آن «کلاه دیوان» و «چتر مار» هم می‌گویند.
قارچها بر خلاف گیاهان نمی‌توانند خوراک خود را تولید کنند؛ بنابر این برای ادامهٔ زندگی ناچارند از غذای جانوران مصرف کنند.